Star Wars: Squadrons is leuk dankzij de solide presentatie en opwindende gevechtsmechanica, maar Motive Studios heeft deze systemen niet op overtuigende manieren gebruikt. Niet alleen heeft de multiplayer-ervaring een ernstig gebrek aan inhoud, maar de campagne van de game is traag en soms vermoeiend.
Zelfs dan moet ik toegeven dat wanneer Squadrons op zijn best is, een enorme grijns me verteert. Het hartverscheurende gevoel van met de neus naar voren vliegen in een storm van vijandelijk vuur, gas geven op halve snelheid, snel een scherpe bocht nemen en een andere speler met laserstralen versperren voordat je kijkt terwijl ze in scherpe metalen brokstukken barsten, is ongelooflijk visceraal.
Deze opwindende momenten doen me verlangen naar een versie van Squadrons met veel meer vlees op zijn botten. Ja, Squadrons kunnen leuk en opwindend zijn, maar als een pakket van $ 39,99 is het te duur en teleurstellend.
Hand-holding snoozefest
In de campagne van Star Wars: Squadrons springt de speler tussen een New Republic- en Empire-piloot, die beide aanpasbaar zijn. Er zijn in totaal 14 missies met unieke personages en een samenhangend verhaal dat zich afspeelt na de Battle of Endor uit de originele Star Wars-trilogie.
De game begint met twee van de hoofdrolspelers van de game, Lindon Javes en Captain Kerrill, die een missie plannen om de locatie te vinden van de vluchtelingen van de Rebellion die ondergedoken zijn. Wanneer de speler daar aankomt, verraadt Lindon Javes het rijk en hergroepeert hij zich met Rebellion-jagers. Vijf jaar later zien we Kapitein Kerrill, nog steeds bij het rijk, werken tegen de complexe complotten van Lindon Javes.
De campagne van Squadrons verdient de eer voor het hebben van goed geanimeerde films en solide karakteruitvoeringen. Kapitein Kerrill is bijzonder overtuigend omdat ze echt gelooft dat de opstand slecht is. Al vroeg in de campagne verwijst Lindon Javes naar Rebellion-jagers als vluchtelingen, maar Kerrill zorgt ervoor dat hij hem corrigeert en noemt ze 'verraders'. En wanneer kapitein Kerrill verwijst naar de opstand die de 'Nieuwe Republiek' wordt genoemd, zegt ze tegen haar squadron dat ze zich niet voor de gek moeten laten houden door hun nieuwe naam. Momenten als deze voegen een interessant vleugje flair toe aan haar karakter, wat nog wordt versterkt door de kwaliteit van haar uitvoering en de cinematica van de game.
Helaas is de campagne als geheel vermoeiend. Een belangrijk deel van de ervaring bestaat uit het zitten in een hangar en chatten met co-piloten. En zelfs als de speler zich in de ruimte bevindt, zijn ze meestal beperkt tot het volgen van hun squadron en luisteren naar hen die brabbelen over de missie.
Wanneer de speler is losgekoppeld van zijn squadron, zijn de doelstellingen meestal beperkt tot het saboteren van een vijandelijk ruimtevaartuig of het bestrijden van golven vijandelijke jagers. Dit is zeker leuk, maar weinig missies doen iets bijzonders. Een uitzondering is dat de speler zijwaarts rond een gigantische communicatiepost vliegt om bommen op koelvloeistofsystemen te laten vallen.
Ik had liever gehad dat de campagne van Squadrons veel minder downtime had gehad. Ik voel me nooit geïnspireerd om terug in het verhaal te springen, omdat ik weet dat bijna de helft van de ervaring neerkomt op chatten met copiloten of vastzitten aan hun zijde tijdens een missie.
Meeslepende vlucht
Squadrons heeft een complexe en bevredigende basis voor zijn vliegmechanica. Spelers zullen niet alleen rondvliegen in ruimteschietende lasers bij TIE Fighters; in plaats daarvan moeten ze selectief zijn over hoe ze de macht omleiden naar verschillende scheepsfuncties. Door wapens aan te zetten, neemt de snelheid waarmee lasers worden opgeladen toe. Door energie naar je schilden te leiden, worden ze overbelast, waardoor de verdedigingscapaciteiten worden verdubbeld. En als je vanuit een specifieke richting wordt beschoten, kunnen bepaalde schepen de kracht van het schild naar de voor- of achterkant van het vaartuig richten, wat handig is als de speler merkt dat hij treffers uit één richting neemt.
Wanneer de motoren worden ingeschakeld, begint een boostbalk te laden en wanneer deze wordt gebruikt, neemt de snelheid van het schip aanzienlijk toe. Spelers kunnen zelfs een drift-move uitvoeren terwijl ze een boost geven, maar ik vond het ongelooflijk moeilijk om het goed te doen. Als je een TIE Fighter gebruikt, kun je in plaats daarvan het vermogen van je lasers of motor overdrijven om hun efficiëntie te verbeteren, hoewel het ervoor zorgt dat de ander een flinke klap krijgt.
Spelers moeten ook voorzichtig zijn met hoe snel of langzaam ze gaan, omdat de manoeuvreerbaarheid wordt gemaximaliseerd wanneer ze op halve snelheid zijn. Bovendien hebben sommige schepen een zelfherstellend vermogen, dat, eenmaal gebruikt, ongeveer een derde van de gezondheid van het schip herstelt en vervolgens een vrij lange afkoelperiode doorloopt.
Bovendien, als een raket een speler achtervolgt, kunnen ze een tegenmaatregel gebruiken of vertragen tot halve snelheid om te proberen het volgbereik van de raket te ontwijken. De standaard tegenmaatregel kan kleine raketten naar de raket schieten en deze opblazen voordat deze de speler raakt.
Squadrons heeft ook een behoorlijk indrukwekkende selectie van opties voor het aanpassen van schepen. De New Republic en het Empire hebben beide vier schepen: een jager, bommenwerper, interceptor en ondersteuning. Spelers kunnen het primaire wapen, de linker en rechter hulpvaardigheid, tegenmaatregelen om inkomende aanvallen af te weren, de romp, schilden en motor aanpassen.
Hiermee kan de speler zijn raket vervangen door een aanvalsschild, protontorpedo's of ionentorpedo's, die zeer effectief zijn tegen vijandelijke schilden. Er zijn ook sensorstoorzenders, ionenbommen, Goliath-raketten, zoekerkernkoppen, zoekermijnen, torentjesmijnen, trekstralen, richtbakens en verschillende manieren om de defensieve capaciteiten en manoeuvreerbaarheid van je ruimtevaartuig aan te passen.
Wat cosmetica betreft, kun je de verfbeurt en emblemen van een schip bewerken. Je kunt ook een beeldje, holografische projectie en hangende flair in de cockpit toevoegen.
Squadrons is niet eens zo complex als een realistische vluchtsimulator, maar daar gaat het niet om. Het is toegankelijk en begrijpelijk voor casual spelers, terwijl het ook relatief boeiend en attent blijft. Spelers zullen on-the-fly beslissingen moeten nemen om te overleven en zullen een behoorlijk begrip van de besturing van het spel nodig hebben om succesvol te zijn in de strijd, maar er is niet een overweldigend aantal mechanica om alles tegelijk te beheren.
Viscerale presentatie
De presentatie van Squadrons is fenomenaal. Alle zes multiplayer-locaties hebben verschillende primaire kleuren en de uitgestrektheid van de ruimte voelt prachtig gerealiseerd. De game is ook bereid om meer fantastische omgevingen te presenteren, aangezien de speler zelden (of nooit) in een lege ruimte reist.
Yavin Prime heeft prachtige pasteloranje wolken met groene, rode en lichtblauwe hemellichamen die in de verte zweven, wat een prachtig kleurenconflict creëert. Esseles is veel minder kleurrijk, maar het concept van een ruimtestation in het midden van de met asteroïden bezaaide ring van een planeet is geniaal. Het is ook best spannend om tegen vijanden te vechten in de krappe hoeken van het bewakingsstation van het rijk.
Bovendien is elke cockpit drastisch anders. Het achthoekige venster van de TIE Fighter is misschien wel mijn favoriet, omdat het niet bijzonder krap aanvoelt en aan alle kanten evenveel kijkruimte beschikbaar is.
Empire-schepen vormen ook een schril contrast met rebellenschepen, die er stoffig en in elkaar geslagen uitzien, alsof ze zijn gemaakt met gerecyclede onderdelen. Aan de andere kant zijn Empire-schepen hightech en goed onderhouden. Spelers kunnen zelfs in de vrije-look-modus gaan om hun hoofd rond de cockpit te draaien om elk detail te inspecteren.
Niet genoeg vlees op deze botten
Star Wars: Squadrons mist een aanzienlijke hoeveelheid inhoud. Zelfs voor een minder dan normale prijs van $ 39,99 is het nog steeds een beetje te hoog voor hoe weinig er wordt aangeboden. Squadrons is in de eerste plaats een multiplayer-ervaring, maar het heeft slechts twee online spelmodi: Dogfight en Fleet Battles.
Dogfight is een 5v5 team deathmatch waarbij het eerste team dat 30 kills haalt het spel wint. Vlootgevechten zijn een beetje ingewikkelder met twee teams van vijf die door elkaars frontlinies duwen om de tegenovergestelde kapitaalschepen te vernietigen en door te gaan naar het laatste vlaggenschip. Het eerste team dat het vlaggenschip van de vijand vernietigt, wint de wedstrijd.
Begrijp me niet verkeerd, beide multiplayer-modi zijn leuk, maar het gebrek aan afwisseling schokt me. Om het nog erger te maken, zijn er slechts zes beschikbare kaarten: Yavin Prime, Esseles, Nadiri Dockyards, Sissubo, Galitan en de Zavian Abyss. Nogmaals, deze zien er allemaal prachtig uit en zijn leuk om over te vechten, maar ik had graag meer gezien.
Squadrons hadden baat kunnen hebben bij het toevoegen van kaarten die zich niet in de ruimte bevinden. Ik had graag tegen TIE Fighters gevochten terwijl ik rond de dikke bosbomen van Endor ontweek. Dit had een extra strategie kunnen toevoegen, aangezien diep in het bos duiken een riskante zet is die ervoor kan zorgen dat de speler tegen een boom botst, maar het dient ook als een uitstekend ontsnappingsplan om raketten en laserstralen te ontwijken.
Een locatie als deze kan leiden tot bepaalde evenwichtsproblemen en mogelijk problemen veroorzaken met de gameplay, maar riskantere ideeën in deze zin zouden de game ten goede zijn gekomen.
Helaas heeft Creative Director Ian Frazier in een interview met UploadVR bevestigd dat Motive Studios geen plannen heeft om na de lancering content toe te voegen aan Star Wars: Squadrons. Frazier merkte specifiek op dat ze "de game niet als een live-service proberen te behandelen" en dat de game "volledig op zichzelf staand" is als een product.
In het algemeen respecteer ik de filosofie die Motive Studios naar voren brengt, maar in deze context is het verontrustend om te denken dat Squadrons voor altijd vast zal zitten met slechts zes multiplayer-kaarten en twee spelmodi.
Toegankelijkheid
Squadrons verdient erkenning voor hun inspanningen op het gebied van toegankelijkheid en inclusie. Wanneer een speler de game voor de eerste keer start, wordt hij begroet door een toegankelijkheidsscherm, waarmee hij kan schakelen tussen verschillende kleurenblindopties, menu-elementen kan vertellen, tekst naar spraak kan inschakelen en kan rommelen met de grootte van de ondertitels en achtergronden.
De personagecreatie van Squadrons stelt spelers ook in staat te kiezen tussen "Body A" en "Body B" zonder geslachtsgerelateerde termen aan de personages toe te schrijven. Bovendien kan elk beschikbaar gezichtstype bij elke stem en elk lichaamstype worden geplaatst. Dit betekent dat de speler vrijelijk kan mixen en matchen tussen elke personagecreatie-optie zonder beperkt te worden door gendernormen.
Star Wars: Squadrons pc-prestaties
Helaas zijn de laadtijden enorm inconsistent. Soms begin ik binnen 10 tot 15 seconden aan een campagnemissie, maar er zijn veel momenten waarop het twee tot drie minuten duurt voordat ik kan beginnen met spelen. Zelfs zoiets eenvoudigs als het scheepsaanpassingsmenu kan me langer dan 60 seconden in een laadscherm plaatsen.
In het menu Gameplay-opties kun je de optie "Pilot Experience" wijzigen in Alleen instrumenten. Dit betekent dat er geen elementen van de gebruikersinterface meer verschijnen en dat de speler een oordeel moet vellen op basis van de fysieke indicatoren die ervoor staan. Dit is een ongelooflijk meeslepende manier om Star Wars: Squadrons te spelen, en ik raad het ten zeerste aan voor iedereen die diep in de ervaring wil duiken.
Spelers kunnen ook aanpassen welke delen van de gebruikersinterface ze wel en niet willen weergeven, zodat ze hun ervaring kunnen personaliseren.
Verrassend genoeg hinderde Squadrons me niet met echte gameplay-gerelateerde bugs, maar veel gebruikers hebben prestatieproblemen gemeld, waaronder crashen, vreselijke prestaties in VR, en de game was voor sommigen onspeelbaar op 144hz. Ik heb echter geen van deze meegemaakt.
Star Wars: Squadrons pc-vereisten
Ik heb Star Wars: Squadrons getest op mijn desktop, die is uitgerust met een Nvidia GeForce GTX 970 GPU met 4 GB VRAM en een Intel Core i7-6700K CPU. Op Ultra grafische instellingen slaagde ik erin om een consistente 90 tot 100 frames per seconde te krijgen. Het dook zelden onder de 90, maar toen het gebeurde, zweefde het nog steeds rond de 85 frames per seconde. Dit is indrukwekkend aangezien mijn hardware vele generaties oud is.
Vervolgens heb ik de game getest op een Asus ROG Zephyrus M GU502 met een Nvidia GeForce RTX 2070 Max-Q GPU met 8GB VRAM, een Intel i7-10750H CPU en een 1TB SSD. Mijn frames hier waren veel minder consistent, omdat ik ergens tussen 110 en 150 fps sprong. Het zakte echter op geen enkel moment onder de 110.
Weergave-opties omvatten de mogelijkheid om te schakelen tussen volledig scherm, randloos en vensters. Resolutie en verversingssnelheid kunnen echter alleen worden gewijzigd in volledig scherm. V-sync kan worden in- of uitgeschakeld, samen met filmkorrel, High Dynamic Range en lensvervorming. De schuifregelaar voor resolutieschaal gaat van 25% tot 200% en de schuifregelaar voor tijdelijke anti-aliasing voor scherpte gaat van 0% tot 100%.
Voorinstellingen voor grafische kwaliteit kunnen worden gewijzigd in Laag, Gemiddeld, Hoog of Ultra. Dit geldt ook voor textuurfiltering, lichtkwaliteit, schaduwkwaliteit, effectkwaliteit, volumetrische kwaliteit, postproceskwaliteit, meshkwaliteit en ambient occlusie. Schaduwen op het scherm kunnen worden in- of uitgeschakeld, of om alleen schaduwen van zonlicht te werpen. En tot slot kan anti-aliasing worden geschakeld tussen TAA laag en TAA hoog.
De niet-VR minimumvereisten om Star Wars: Squadrons te draaien omvatten Windows 10, een Intel Core i5-6600K of AMD Ryzen 3 1300X CPU, 8GB RAM, Nvidia GTX 660 of AMD Radeon HD 7850 GPU en 40GB gratis opslagruimte.
De niet-VR aanbevolen vereisten omvatten Windows 10, een Intel Core i7-7700K of AMD Ryzen 7 2700K CPU, 16 GB RAM, Nvidia GTX 1060 of AMD Radeon RX 480 GPU en 40 GB gratis opslagruimte.
De aanbevolen VR-vereisten zijn onder meer Windows 10, Intel Core i7-7700K of AMD Ryzen 7 2700K CPU, 16 GB RAM, Nvidia GTX 1070 of AMD Radeon RX 570 GPU en 40 GB gratis opslagruimte.
Waar het op neerkomt:
Star Wars: Squadrons is een leuk vlieggevechtspel dat veel te wensen overlaat. De geweldige mechanica voelen nooit goed gebruikt, en op zijn best mist het spel variatie.
Het is zelfs nog teleurstellender dat Motive Studios heeft bevestigd dat er geen plannen zijn om in de toekomst inhoud aan Squadrons toe te voegen. Het is moeilijk om deze multiplayer-ervaring aan te bevelen voor $ 39,99, vooral als het maar zes kaarten en twee online gamemodi heeft.
Als je echter een grote fan bent van Star Wars, kun je bij Squadrons terecht en verwacht je opvallende beelden, bevredigende vlieggevechten en een indrukwekkend aantal opties voor het aanpassen van schepen.