Als je op zoek bent naar een ervaring die expliciet kan worden gecategoriseerd als 'cyberpunk', hoef je niet ver te zoeken om een game te vinden die het gevoel van leven in de dystopische toekomst perfect weergeeft zoals je die ziet in films als Blade Runner en Johnny Mnemonic. De cyberpunk-esthetiek leent zich voor videogames zoals eenden naar het water gaan.
Cyberpunk 2077 van CD Projekt RED is op dit moment misschien de grootste speler in de arena, maar er zijn kleinere ontwikkelaars met een aantal zeer intrigerende projecten. Het genre verkennen betekent niet dat je je moet beperken tot het verkennen van Night City, vooral als je merkt dat het te stressvol is om je volledig in de stedelijke wildgroei te storten met alle bugs die het spel momenteel teisteren.
Hier zijn enkele van de games die weergeven hoeveel het cyberpunk-genre in de loop der jaren is geëvolueerd, met enkele suggesties die je nu kunt gaan spelen - zolang je tenslotte niet nog steeds vastzit in wat Night City te bieden heeft.
Blade Runner
Ga terug naar waar het allemaal begon door in het Blade Runner-universum te springen, geïncarneerd cyberpunk. Deze pc-aanwijs-en-klik-avonturengame, ontwikkeld door Westwood Studios, debuteerde in 1997 en interpoleerde het Blade Runner-universum met zijn eigen set personages en een origineel verhaal. De gebeurtenissen van dit avontuur lopen parallel met de klassieke film van Ridley Scott. In plaats van te spelen als Rick Deckard, moeten spelers de rol van detective Ray McCoy op zich nemen, die een stel gevaarlijke Replicants op de hielen zit. De missie? Neutraliseer ze natuurlijk.
Rick Deckard verschijnt in de game, maar deze videogame "sidequel", zoals het werd aangekondigd, is tevreden met het volgen van verhaalkruimels die zijn geplaatst door McCoy en de cast die hij onderweg ontmoet. Het speelt zich af niet te lang nadat de eerste film begint. Vanaf daar vertakt het zich en vertelt zijn eigen verhaal, waarbij Ray de leiding neemt. In veel opzichten is de game evenzeer een vervolg als een zijverhaal.
Onderweg reageren spelers op de resultaten van Voight-Kampff-tests, ondervragen ze verdachten en verzamelen ze aanwijzingen die zijn opgeslagen in McCoy's Knowledge Integration Assistant (KIA). Het is een waardige uitbreiding van de film en dankzij de recente GOG-release is het gemakkelijk toegankelijk en kan je er in een weekend van genieten.
Waarnemer
Bloober Team's Observer lijkt in niets op zijn eerste poging Layers of Fear. Het is niet bedoeld als een horrorspel, maar het werd op de een of andere manier een van de meest angstaanjagende diepe duiken in een cyberpunkwereld om pc te raken. In zijn unieke wirwar van gekheid en sociaal isolement, vindt het manieren om te knoeien met de hoofden van spelers die met hen resoneren, lang nadat ze zich hebben gevestigd voor een lange speelsessie.
Waarnemer speelt Daniel Lazarski (wijlen Rutger Hauer), een burger van klasse B in het Polen van 2084, waar kasten bepalen hoe je de rest van je leven doorbrengt. Lazarski wordt plotseling midden in een onderzoek gegooid als hij een telefoontje krijgt van zijn vervreemde zoon Adam. Geschokt door het bericht van zijn zoon, verliest Lazarski uiteindelijk het gesprek, maar herleidt het naar een groezelig oud flatgebouw van klasse C. Hij arriveert om alle burgers om de een of andere reden opgesloten te vinden, en dat is waar je moet beginnen met onderzoeken.
Het is vraag na vraag vanaf daar, omdat je aan je lot wordt overgelaten om erachter te komen wat er echt aan de hand is. Wat is er met Adam gebeurd en waarom zitten alle burgers vast in hun appartementen? Al die tijd moet je Lazarski aan de gang houden, hem zijn psychische medicatie geven om hem gestabiliseerd te houden - en als je dat niet doet? Hij zal op een gegeven moment hallucinaties en zelfs de dood ondergaan, en niet door een van de enge appartementhuurders.
Het is jouw taak om dit allemaal uit te zoeken, en in een haast. Observer zorgt voor bevredigende cyberpunk-gaming te midden van enkele weliswaar angstaanjagende segmenten die lang bij je blijven hangen nadat je de stekker uit het stopcontact hebt gehaald.
Deus Ex: De mensheid verdeeld
De Deus Ex-serie is het typische cyberpunkverhaal, vooral het origineel. Deus Ex: Mankind Divided vervolgt het verhaal van Adam Jensen, dat begon in Deus Ex: Human Revolution.
Deze inzending speelt zich twee jaar na die game af, waarin Jensen vast komt te zitten met een opstand die door augmented people is begonnen. Maar hoewel hij 'nooit eerder om zijn cybernetica heeft gevraagd', is hij eraan gewend geraakt. Deze keer is hij beter, sterker en klaar om de wereld te veroveren. Hij staat open voor tal van verschillende aanpassingsopties als u ervoor kiest om ze ook te implementeren. Hierdoor kun je het spel spelen zoals jij dat wilt.
Jensen heeft ook een reeks verborgen augments. Je kunt ervoor kiezen om een kracht die diep in hem begraven ligt te ontgrendelen, maar op zijn beurt moet je permanent van een andere kracht afkomen. Als je eenmaal de beslissing hebt genomen, kun je niet meer terug, wat een strategie dwingt die anders niet te zien was in Human Revolution.
Als Jensen plunder je geheime bases, help je gevangengenomen augmented mensen en herstel je onrecht in een dystopische toekomst die onaangenaam echt aanvoelt. Er is overal iets nieuws te doen, dus als je je aangetrokken voelt tot Cyberpunk 2077 vanwege de enorme wereld en het aantal missies, is deze game misschien wel de op één na beste analoog. Het is ook een stuk serieuzer dan sommige van de andere games met vergelijkbare instellingen, dus het zal dat algemene genre jeuken mooi krassen.
Ghostrunner
Ghostrunner is een snelle mix van parkour en first-person combat, ontstaan uit een samenwerking tussen game-ontwikkelaars One More Level, 3D Realms en Slipgate Ironworks. Het is razendsnel, een betoverende mix van stijl en inhoud die je in de schoenen plaatst van cyberwarrior #74, een 'levend wapen' bedoeld om een enorme structuur in een dystopische cyberpunkwereld te verkennen: Dharma Tower. De mensheid is bijna uitgestorven en de overblijfselen zijn te vinden in deze dreigende monoliet van een gebouw.
Dat betekent dat je door zowel de levende wereld als cyberspace vecht. Het verhaal ontvouwt zich rustig terwijl je extra delen van het spel ontgrendelt. En hoewel het verhaal inderdaad interessant is om te volgen, is het meest opwindende deel van Ghostrunner de hectische actie die zich ontvouwt terwijl je je een weg baant door het spel.
Je zou kunnen denken dat het er allemaal om draait om elk niveau van begin tot eind te doorlopen. Je leert echter echt nieuwe manieren om te navigeren door bewegingen aan elkaar te rijgen die je misschien nog niet eerder hebt geprobeerd. Vijanden vallen met één slag, behalve wanneer ze zware bepantsering dragen, maar jij ook. Je bent in feite aan het weven in en uit gevaar, constant balancerend op de rand van de dood. Het kan verblindend frustrerend zijn, maar dat maakt het ook zo'n opwindend spel.
Of je nu een segment 10 of 100 keer probeert te voltooien, het blijft vermakelijk, vooral omdat je de kans krijgt om de cyberpunk-getinte sfeer echt te waarderen elke keer dat je een zet doet. Het spel zal niet altijd aan je goede kant zijn, dat is zeker. Maar het zorgt ervoor dat je je nooit op je gemak voelt. Daar gaat het in ieder geval om een cyborg-ninja te zijn. Vraag het maar aan Raiden van Metal Gear Rising.
Ruiner
Het opstarten van de isometrische Ruiner geeft je weinig fanfare. Het enige waar je je zorgen over hoeft te maken, is de doelstelling die je wordt opgelegd zodra het spel begint: KILL BOSS. En je gaat dat bevel tot een T volgen als je een futuristische versie van Bangkok binnengaat die er totaal anders uitziet dan hoe we het vandaag de dag kennen.
Je bent een robotachtige drone die de taak heeft om het ene gebied na het andere op te ruimen, schijnbaar gecontroleerd door de beperkende helm die op je hoofd is geplaatst. Er zit een hacker achter je acties en ze is uit op wraak. Haar broer is ontvoerd door een megabedrijf, en de raadselachtige hacker genaamd "Her" zal er alles aan doen om ervoor te zorgen dat aan haar behoeften wordt voldaan.
Ruiner is een bevredigend ballet van bloed en geweld dat bevredigend is om urenlang in te springen en te spelen. Je beweegt je in een razend tempo heen en weer en snijdt slechteriken doormidden in een poging je volgende bestemming te bereiken. Het is ongeveer net zo donker als je zou verwachten van een cyberpunk-avontuur, en je zult veel tijd in deze wereld willen doorbrengen.