Iedereen houdt van een nostalgische reis. Het is de reden waarom ik naar een paar kostuumfeesten van de universiteit ging, verkleed als Ash van Pokemon (verrassend genoeg waren de dames niet geïnteresseerd in mijn kleding).
En het is de reden waarom ik in paniek raakte toen New Pokémon Snap in juni 2022-2023 een verrassende aankondiging kreeg. Het bracht me terug naar mijn basisschooltijd (middelbare school naar die in Amerika), en stroomde elke vrijdag naar het huis van mijn partner om de N64 op te starten en de best mogelijke foto's van Charizard in de vulkaan te maken.
Maar nostalgie kan wreed zijn. Het is een gevoel dat zo vaak wordt gebruikt om slechte remakes of goedkope imitaties van de bron te maken. De 2010-versie van Goldeneye 007 laat nog steeds een slechte smaak achter in mijn mond.
Dus nu is het tijd om Pokémon Snap, een spiritueel vervolg op het origineel uit 1999, in het harde licht te beoordelen. Is de nieuwe game nieuw of is het gewoon weer een cash-in op nostalgie?
Ik wil het allerbeste snappen
Het verhaal werpt je op als een onderzoeker die naar de Lental-regio is gereisd om het Illumina-fenomeen te helpen documenteren (iets dat ervoor zorgt dat Pokémon in de regio gloeien). Deze reis voert je over verschillende eilanden, waar je de lokale Pokémon en hun ecosystemen onderzoekt door (ja, je raadt het al) foto's van ze te maken om uiteindelijk de geheimen achter Illumina te ontdekken.
Het is zeker een eenvoudig verhaal, maar een dat goed is in het verbinden van je acties, en het is een excuus voor Bandai Namco om te pronken met het visuele feest dat het voor je plezier heeft bereid.
Nieuwe Pokémon Snap ziet er prachtig uit. Elk level druipt dag en nacht van de atmosfeer, van de diep kleurrijke paletten die van het scherm springen tot de interactie tussen Pokémon in deze ingewikkeld ontworpen levels; het is iets dat je leert waarderen als je langzaam door elk gebied in je NEO-ONE-voertuig rijdt.
Ja, omdat het een spel op de rails was, had het team de kans om er alles aan te doen om je directe omgeving er zo goed mogelijk uit te laten zien, en het team heeft precies dat gedaan door de game met een solide 60 frames per seconde te laten draaien. Die framerate is een beetje wankel in de handheld-modus, maar blijft meestal mooi en vloeiend.
Dit past goed bij audioproductie die op het eerste gezicht eenvoudig lijkt, vooral als je de menu-soundtrack keer op keer hoort. Maar levels zijn een multi-zintuiglijke ervaring, waarbij je moet luisteren naar bepaalde audio-aanwijzingen van verborgen Pokemon, en de geluidseffecten gaan je helemaal op in de wereld. Het culmineert in een wereld waarin je leeft en waar je niet kunt wachten om er weer in te duiken en er meer over te weten te komen, meer geheime interacties te zien en meer van de sfeer in je op te nemen.
Zie dit echter als een terechte waarschuwing. De kunstaasmuziek die je voor je camera oppikt, zal jarenlang als een commerciële jingle in je hoofd blijven zitten.
Het kerndoel buiten het verhaal is bijna identiek aan de originele Snap: maak foto's van alle 200+ Pokemon en vul de Photodex voor Professor Mirror. De manier waarop je dat doel bereikt, blijft ook hetzelfde; dat wil zeggen, door een reeks lokkende items te gebruiken en een camera die ook dienst doet als uw ID-badge, communicatieapparaat en muziekspeler die slechts 60 foto's kan opslaan (we zouden dergelijke hardware waarschijnlijk een slechte beoordeling geven).
Zoals geen enkele game ooit was
Dit doen is meestal een plezier. De besturing is eenvoudig met extra complexiteit, net als je de dingen onder de knie hebt voor een steeds veranderende uitdaging. Het maken van foto's is pittig, het beloningssysteem is gemakkelijk te begrijpen en de niveaus zelf houden het interessant.
Met 'interessant' neem ik je mee terug naar mijn basisschool, waar de echte aantrekkingskracht van het spel begon te schijnen. Ochtendgesprekken tussen taggames omvatten het delen van geheime routes of Pokemon-gedrag om vast te leggen via een ingewikkelde reeks interacties. Dit goudklompje van grootsheid bestaat nog steeds in het spel en het is echt verrassend om deze momenten voor jezelf te ontdekken.
Er zijn echter een paar problemen. Ten eerste zijn camerabewegingen gewoon veel te traag. Je kunt snel roteren met de richtingsknoppen, maar als de Pokémon hun dag doorkomen en langs je heen bewegen, werkt de standaard bewegingssnelheid er actief tegen dat je een leuke tijd hebt. Gelukkig kan dit worden aangepast en ik raad aan om de camera en de cursorbeweging naar de maximale instelling te draaien.
En de motion controls zijn, zoals veel bewegingsgestuurde Switch-games, een no-go. Je zult ze dan een paar minuten proberen en ze nooit meer gebruiken.
Om ze vast te leggen is mijn echte test
Om je Photodex in te vullen, heb je vier categorieën foto's om van elke Pokemon vast te leggen, van gewone foto's met één ster tot zeldzame kansen met vier sterren. Op het eerste gezicht klinkt dit een beetje als een sleur, maar het helpt echt om een boeiende uitdaging te bieden om niveaus te herhalen, paden en gedragspatronen te onthouden en je score te verbeteren.
Dat komt omdat elk zeldzaam moment dat wordt vastgelegd en elke foto met een diamantclassificatie als verdiend voelt, waardoor je een euforisch gevoel krijgt dat je opnieuw zult proberen te bereiken.
Bovendien, hoewel het aantal niveaus op papier misschien klein lijkt, heeft elke route meerdere niveaus die verschillende Pokemon en uitdagingen onthullen, wat het spel veel meer diepte en levensduur geeft dan verwacht.
Dat gezegd hebbende, kan het beoordelingssysteem soms willekeurig aanvoelen. Hier zijn bijvoorbeeld twee identieke afbeeldingen van Braviary, maar het algoritme van de game scoorde ze behoorlijk anders. Meestal is het prima, en op voorwaarde dat je de Pokémon in het midden van het frame krijgt, word je beloond. Maar het kan willekeurig en verwarrend worden in zijn besluitvorming.
Het tempo vertraagt in het midden van het verhaal, omdat het meer gaat om het opnieuw spelen van niveaus in plaats van echte vooruitgang te boeken. Als je vastloopt, zijn er verzoeken om specifieke foto's met tips die je richting geven en een indicatie of je echt vooruit gaat.
Om ze te delen is mijn doel
Fotomodi die in moderne games worden gevonden, hebben veel te danken aan Pokémon Snap. Dat voelt raar om te zeggen, maar het is waar als je er echt over nadenkt.
Het is dus niet meer dan eerlijk dat New Pokémon Snap een paar aantekeningen maakt van de beste fotomodi die er zijn en deze gebruikt om een nieuwe dimensie van creativiteit toe te voegen. Het begint allemaal met opslaan en opnieuw klikken.
Dit geeft je de mogelijkheid om je foto's opnieuw in te kaderen en ze naar hartenlust te bewerken, van het maken van meer gedetailleerde aanpassingen, zoals focuswijzigingen, tot grotere, meer sociale media-vriendelijke veranderingen zoals het toevoegen van stickers en kaders. En over sociale media gesproken, New Snap gaat nog een stap verder en biedt netwerkfuncties in de game, zodat je je creaties kunt delen en de foto's van andere spelers kunt beoordelen.
Op het eerste gezicht kunnen deze functies als huiddiep worden beschouwd. Het uploaden van foto's om reacties van anderen te krijgen en het gevoel deel uit te maken van de gemeenschap transformeert de ervaring door een extra laag interactie toe te voegen.
Bovendien kunt u de wereldwijde leaderboards gebruiken voor vriendelijke competitieve fotografie. Elk van deze toevoegingen is diep genoeg in de game geïntegreerd zodat ze niet het gevoel hebben dat ze worden vastgehouden aan sociale elementen zoals je tegenwoordig in veel games krijgt.
Een bewijs van dat sociale element is dat mijn partner en ik, na een paar dagen dit spel te hebben gespeeld, al 500 opgeslagen foto's hebben verzameld.
Waar het op neerkomt:
Zoals ik al eerder zei, iedereen houdt van een nostalgische trip, en door die lens is New Pokémon Snap een van de beste.
Dit is een onbeschaamde ervaring die de kernelementen van zijn 22-jarige voorganger overneemt en uitbreidt om te zorgen voor een meer diepgaande, langdurige ervaring met de kracht om te verrassen en te verrukken.
Begrijp me niet verkeerd, het komt met een aantal van dezelfde problemen die deze unieke formule eerder had, van onhandige bedieningselementen tot de willekeurige fotobeoordelingen. New Snap zal geen mensen overtuigen die het origineel niet leuk vonden. En voor nieuwkomers: als een langzame on-rails-game waarin je foto's van fictieve dieren maakt niet jouw ding is, dan is dit niets voor jou.
Maar als je van Pokémon houdt en een ontspannende en verslavende ervaring wilt, is Snap precies dat en het geheel is meer dan de som der delen. Aan degenen die al meer dan twee decennia geduldig wachten op een vervolg, zoals ik, geloof me als ik zeg dat je niet teleurgesteld zult zijn.