Yakuza 6: The Song of Life pc-recensie - BeoordelingenExpert.net

Inhoudsopgave:

Anonim

Yakuza 6: The Song of Life is Kazuma Kiryu's zwanenzang, dus het was moeilijk om het niet meer onder de loep te nemen dan eerdere delen in de serie. Het had ook de eer om de eerste titel in de serie te zijn die uitsluitend rond de PS4-hardware was ontworpen toen het voor het eerst debuteerde. Met zoveel nieuwe fans die Kiryu voor het eerst ontmoetten aan het begin van zijn avontuur met de geweldige release van Yakuza 0, leek het bijna te vroeg voor Yakuza 6 om te arriveren toen het zover was. We leerden hem tenslotte nog maar net kennen.

Yakuza is al jaren een culthit, maar pas in Yakuza 0 begon de serie te resoneren in het westen. Vanwege de opbloeiende populariteit heeft een groot deel van het westerse publiek een heel ander perspectief op de franchise. Nieuwe fans zijn dol op Kiryu en Yakuza omdat het uitstekende games zijn. Velen hebben echter niet de jarenlange geschiedenis met de franchise zoals oude fans.

Als gevolg hiervan liep Yakuza 6 het risico een van de twee menigten van zich te vervreemden, vooral omdat degenen die de serie met Yakuza 0 begonnen waarschijnlijk nog niet de tijd hebben gehad om elk spel te spelen. Gelukkig weet Yakuza 6 een fantastische balans te vinden. Het vult nieuwe spelers met de informatie die ze nodig hebben van eerdere titels zonder zo referentieel te zijn dat degenen die al eerdere Yakuza-games hebben gespeeld, van zich vervreemden. En nu de game op pc is, wordt de vloer geopend voor meer fans over de hele wereld. Het is toevallig een van de beste pc-games die er zijn.

Een passend refrein

Yakuza 6 gaat een paar jaar verder met Yakuza 5. Kiryu was de schuldige voor de gebeurtenissen in die game en keert na een gevangenisstraf van drie jaar terug naar het weeshuis in Okinawa om zijn leven in vrede te leven. Zijn jonge lading Haruka, die op zijn terugkeer had moeten wachten, is echter verdwenen. Ze is nergens te vinden.

Met deze nieuwe kennis gaat Kiryu naar zijn oude stampende terrein van Kamurocho om haar op te sporen, maar ontdekt dat ze een vreselijk ongeluk heeft gehad. Haruka wordt comateus gevonden in een plaatselijk ziekenhuis en Kiryu ontdekt ook dat ze een baby heeft, iets geheel onverwachts, vooral voor degenen die het vorige deel in de Yakuza-serie volgen. Het bepalen van de vader van het kind, wie haar ongeluk heeft veroorzaakt, en hoe het allemaal met elkaar verbonden is, staat centraal in het spel.

Daarmee ga je op weg naar wat aanvoelt als een spoel van alle belangrijke mensen in Kiryu's leven terwijl je weer acclimatiseert aan het leven buiten de gevangenis, om te ontdekken dat de wereld aanzienlijk is veranderd. Drie jaar is lang voor Kiryu (hoewel lang niet de langste periode die een Yakuza-held heeft vastgezeten). Maar zoals je zult zien naarmate het spel vordert, heb je niets gemist. De game is zo gastvrij en informatief voor nieuwkomers dat het is alsof je een paar afleveringen later terugkomt in een bekende dramaserie met een aantal geweldige herhalingen.

De stad raken

Hoewel het grootste deel van je tijd wordt doorgebracht met Kiryu die het hoofdverhaal van de game voltooit, heb je genoeg mogelijkheden om ook de rest van de gebieden om je heen te bekijken, en dat zal een groot deel van je tijd in het spel in beslag nemen, aangezien een hele. Het is perfect voor iedereen die niet van echte open-wereldgames houdt en een beetje moet worden beteugeld omdat de stadsgebieden niet eindeloos zijn.

Er is een grote verscheidenheid aan activiteiten verspreid over de belangrijkste stedelijke locaties: Kamurocho en Onomichi. Je wordt aan je lot overgelaten als Kiryu tussen lange verhaalreeksen. Dit zijn enkele van de meest lonende aspecten van de hele ervaring. Hoewel het centrale verhaal altijd een sensatie is om door te spelen als het gaat om Yakuza-games, is een deel van de aantrekkingskracht de enorme hoeveelheid subverhalen die je kunt ontgrendelen door simpelweg de stad te verkennen.

Ja, hoewel Kiryu zijn eigen missie moet voltooien, weerhoudt dat hem er niet van om ook anderen te helpen met die van hen. Dat is hoe hij tenslotte zoveel harten heeft veroverd over de hele lengte van de Yakuza-serie. Als je met verschillende mensen in de stad praat, zul je merken dat velen van hen hun eigen unieke zorgen en situaties hebben waarbij ze hulp nodig hebben. Dit kan variëren van het voeren van katten door de hele stad tot het helpen van een kattencafé-eigenaar of vechten op een begraafplaats in naam van de lokale 'god' Ono Michio. Kiryu is misschien een crimineel in de zwart-witte ogen van de wet, maar deze subverhalen bewijzen hoe geweldig hij eigenlijk is.

Soms gaan het hoofdverhaal en de subverhalen hand in hand. Het is intrigerend om te zien hoe beide verhalende stromen samenkomen, vooral wanneer je een bepaald individu helpt om ze later terug te zien komen en iets opmerkelijks te doen voor het overkoepelende spel.

Straten van woede

Dit is een van de meest vloeiende Yakuza-titels tot nu toe, met een verscheidenheid aan bewegingen die Kiryu kan uitvoeren wanneer hij het gevecht aangaat. Dankzij de nieuwe engine van de game krijg je snellere, meer gracieuze actie wanneer er onvermijdelijk gevechten uitbreken tussen Kiryu en zijn vrienden. Kiryu is uitgerust met een verscheidenheid aan bewegingen en toevoegingen om straatgevechten tot een gedenkwaardige gebeurtenis te maken, wat betekent dat er voldoende mogelijkheden zijn om de schedels van anderen in te slaan. Deze gevechten zijn vereist als je er een voor een bepaalde verhaallijn invoert, maar je zult anderen tegenkomen die niets anders doen dan u geld en extra ervaring opleveren.

Yakuza 6 zet het instituut van uitstekende minigames voort met een verscheidenheid aan arcade-titels, honkbalkooien, subverhalen, cabaretclubs en meer. Sommige activiteiten ontbreken echter, zoals bowlen, biljarten en slotcars, maar de nieuwe nevenmissies, zoals honkbalmanagement, zijn vlezig genoeg om goed te maken wat er is gebeurd. Je zou dagen alleen kunnen zijn om alle extra missies en nevenmissies te doorzoeken als je die verder wilt verkennen.

Er zijn zoveel verbeteringen aan het spel dat het misschien zelfs een beetje schokkend aanvoelt. De belangrijkste verbetering van Yakuza 6 is de nieuwe Dragon Engine. Je kunt nu gebouwen en gevechten betreden en verlaten zonder laadtijden. De graphics en animaties zijn ook veel vloeiender. Yakuza 0 en Yakuza Kiwami waren allebei geweldige games, maar ze zijn gemaakt met de PS3 in gedachten. Yakuza 6 is echt een titel van de huidige generatie en Kiryu en Kamurocho hebben er nog nooit zo goed uitgezien. Dit was waar toen het op PS4 arriveerde, en het is nog meer waar nu het net zo goed werkt als de rest van de serie wanneer het op pc wordt gespeeld.

Yakuza 6: The Song of Life-uitvoering

Ik startte Yakuza 6 op mijn aangepaste desktop-pc, waarop een AMD Ryzen 9 5900x CPU met 32 ​​GB RAM en een Nvidia GeForce RTX 3090 GPU draait. Ik speelde met alle instellingen op het maximum en heb nooit problemen ondervonden met de visuele getrouwheid van de game, de framesnelheid of het scheuren van het scherm. De game ziet er fantastisch uit en voelt fantastisch aan, en loopt zijdezacht, waarbij alles wordt getoond wat de Dragon Engine te bieden heeft. Ik ondervond geen vertraging of nadelige problemen bij het verkennen van de gebieden van Kamurocho, Tokio en Onomichi, zelfs niet toen er tientallen personages op het scherm waren.

Conclusie

Yakuza 6: The Song of Life is misschien wel de laatste (chronologische) hoofdrol van Kiryu in de Yakuza-serie, maar tranen zijn niet nodig. Het is een van de meest passende afscheidingen die een personage als Kiryu had kunnen ervaren. Het is een gepolijst verhaal met een uitstekende vertaling die niet alleen vol zit met de traditionele humor, gekte en oprechte verhalen van de franchise, maar ook vol bevredigende gevechten en een meeslepend verhaal. Of het nu je eerste Yakuza is of je al lang fan bent, Yakuza 6 zal je zeker tevreden stellen. Als je het eenmaal hebt gespeeld, moet je het absoluut opvolgen met een playthrough van Yakuza: Like A Dragon, waarmee een gloednieuw hoofdstuk in de Yakuza-continuïteit begint met een frontman die net zo waardig is als Kiryu.